Svarið við spurningunni: Hvernig gat þetta gerst?
12.5.2009 | 00:12
Hilda var bareigandi í Berlín. Til þess að auka veltuna ákvað hún að leyfa dyggum viðskiptavinum sem flestir voru atvinnulausir alkar að drekka út á krít.
Hún skráði allt sem drukkið var í þykkan kladda. Þegar þetta þægilega fyrirkomulag spurðist út þá flykktust nýir viðskiptavinir á barinn. Frelsi fólks til þess að njóta augnabliksins og borga seinna gaf Hildu valið tækifæri til þess að hækka verðið á vinsælustu veigunum; bjór og brennivíni.
Salan jókst gífurlega. Ungur og efnilegur lánafulltrúi í hverfisbankanum gerði sér grein fyrir að þessar skuldir viðskiptavinanna væru framtíðarverðmæti. Hann hækkaði því yfirdráttarheimild Hildu í bankanum. Lánafulltrúinn taldi þetta vandræðalaust vegna þess að skuldir alkanna væru haldgóð veð.
Í höfuðstöðvum bankans breyttu sérfræðingar í æðri peningalist þessum viðskiptaskuldum í drykkjuskuldabréf, alkabréfavafninga og gubbuafleiður. Þessi verðbréf sem virt áhættumatsfyrirtæki stimpluðu (gegn þóknun) AAA-gæðastimpli gengu síðan kaupum og sölum út um allan heim. Raunverulega skildi enginn hvað nöfn bréfanna þýddu eða hvernig þau væru tryggð. Samt sem áður héldu þau áfram að hækka. Þau urðu metsöluvara.
Einn góðan veðurdag, þrátt fyrir að bréfin væru enn á uppleið, þá ákvað áhættusérfræðingur bankans að nú væri tímabært að drykkjurútarnir á bar Hildu myndu borga eitthvað upp í skuldirnar. Þeir gátu það hins vegar ekki. Hilda gat því ekki staðið í skilum við sína skuldunauta og lýsti yfir gjaldþroti.
Drykkju- og alkabréfin féll um 95%. Gubbubréfin náðu ekki stöðugkeika fyrr en eftir 80% fall. Nýr veruleiki blasti við hjá fyrirtækjunum sem seldu barnum á lánakjörum og höfðu jafnvel fjárfest líka í fyrrnefndum bréfum. Heildsalan sem seldi Hildu brennivínið varð gjaldþrota en fyrirtækið sem seldi bjórinn var yfirtekið af keppinauti.
Eftir dramatísk fundahöld og andvökustundir sem stóðu samfleytt í marga sólarhringa þá ákváðu stjórnvöld að bjarga bankanum. Til þess varð að hafa upp á ábyggilegum greiðendum...
Það var því ákveðið að bindindismenn myndu borga brúsann!
Hilda var bareigandi í Berlín. Til þess að auka veltuna ákvað hún að leyfa dyggum viðskiptavinum sem flestir voru atvinnulausir alkar að drekka út á krít.
Hún skráði allt sem drukkið var í þykkan kladda. Þegar þetta þægilega fyrirkomulag spurðist út þá flykktust nýir viðskiptavinir á barinn. Frelsi fólks til þess að njóta augnabliksins og borga seinna gaf Hildu valið tækifæri til þess að hækka verðið á vinsælustu veigunum; bjór og brennivíni.
Salan jókst gífurlega. Ungur og efnilegur lánafulltrúi í hverfisbankanum gerði sér grein fyrir að þessar skuldir viðskiptavinanna væru framtíðarverðmæti. Hann hækkaði því yfirdráttarheimild Hildu í bankanum. Lánafulltrúinn taldi þetta vandræðalaust vegna þess að skuldir alkanna væru haldgóð veð.
Í höfuðstöðvum bankans breyttu sérfræðingar í æðri peningalist þessum viðskiptaskuldum í drykkjuskuldabréf, alkabréfavafninga og gubbuafleiður. Þessi verðbréf sem virt áhættumatsfyrirtæki stimpluðu (gegn þóknun) AAA-gæðastimpli gengu síðan kaupum og sölum út um allan heim. Raunverulega skildi enginn hvað nöfn bréfanna þýddu eða hvernig þau væru tryggð. Samt sem áður héldu þau áfram að hækka. Þau urðu metsöluvara.
Einn góðan veðurdag, þrátt fyrir að bréfin væru enn á uppleið, þá ákvað áhættusérfræðingur bankans að nú væri tímabært að drykkjurútarnir á bar Hildu myndu borga eitthvað upp í skuldirnar. Þeir gátu það hins vegar ekki. Hilda gat því ekki staðið í skilum við sína skuldunauta og lýsti yfir gjaldþroti.
Drykkju- og alkabréfin féll um 95%. Gubbubréfin náðu ekki stöðugkeika fyrr en eftir 80% fall. Nýr veruleiki blasti við hjá fyrirtækjunum sem seldu barnum á lánakjörum og höfðu jafnvel fjárfest líka í fyrrnefndum bréfum. Heildsalan sem seldi Hildu brennivínið varð gjaldþrota en fyrirtækið sem seldi bjórinn var yfirtekið af keppinauti.
Eftir dramatísk fundahöld og andvökustundir sem stóðu samfleytt í marga sólarhringa þá ákváðu stjórnvöld að bjarga bankanum. Til þess varð að hafa upp á ábyggilegum greiðendum...
Það var því ákveðið að bindindismenn myndu borga brúsann!
Skattar svipaðir og 2005-2007 | |
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt |
Flokkur: Stjórnmál og samfélag | Breytt s.d. kl. 01:02 | Facebook
Athugasemdir
Jóna Kolbrún Garðarsdóttir, 12.5.2009 kl. 00:22
Þetta er nú alveg í takt við fjárfestingafyllerí íslenskra útrásardrengja með ímynduð verðmæti í pappírum. - Góð dæmisaga
Haraldur Bjarnason, 12.5.2009 kl. 09:55
Það finnst mér líka og setti hana inn þess vegna.
Rakel Sigurgeirsdóttir, 12.5.2009 kl. 17:31
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.