Rakel Sigurgeirsdóttir

Ég hef verið titluð gribba, kvenremba og kommúnisti en tek þessum titlum sem hrósi því ég túlka þá sem viðurkenningu á því að ég er ákveðin kona með ríka réttlætiskennd Fyrir þá sem vilja vita meira flygir hér örstutt ævi- og ferilskrá.

Ættir mínar liggja aðallega til Vestfjarða. Pabbi fæddist þar og ólst upp en mamma, sem er hálfur Barðstrendingur og hálfur Skagfirðingur, ólst upp í Reykjavík. Þau kynntust á Hvanneyri þar sem ég varð til.

Ég fæddist á Blönduósi en fyrstu 10 mánuði ævi minnar var ég í fóstri hjá móðurömmu minni og eiginmanni hennar sem bjuggu í Mjóanesi við Þingvallavatn. Þá hófu foreldrar mínir sambúð sem þau byrjuðu á Reykhólum á Barðaströnd en fluttu svo að Saltvík á Kjalarnesi. Þegar ég var fimm ára flutti ég og fjölskyldan í Eyjafjörðinn. 

Næstu tíu árin voru foreldrar mínir bændur á þremur bæjum í og við Eyjafjörðinn en þegar ég var fimmtán ára flutti fjölskyldan til Akureyrar. Þar hef ég búið lengst af síðan. Lauk samræmdum prófum frá Gagnfræðaskóla Akureyrar vorið 1977 og stúdentsprófi frá Menntaskólanum þar vorið 1984.

Sex árum síðar, og þá tveimur dætrum ríkari, settist ég enn á skólabekk og þá við Háskóla Íslands. Á meðan á námi mínu stóð bjuggum við á Hjónagörðum í Reykjavík. Vorið 1995 lauk ég skólagöngu minni þar, í bili a.m.k., með þrjár prófgráður af fjórum mismunandi sviðum.

Ég hef lengst af starfað sem íslenskukennari við Verkmenntaskólann á Akureyri. Á meðan ég bjó á Akureyri var ég líka stundakennari við Háskólann þar. Kenndi aðallega ritun tímaritsgreina. Fram til síðasta árs gegndi ég nokkrum launuðum og ólaunuðum trúnaðarstörfum fyrir hönd bæði kennara hjá VMA og Félags framhaldsskólakennara. Í dag starfa ég sem verktaki við íslenskukennslu.

Frá haustinu 2008 fram til alþingiskosninganna vorið 2013 tók ég virkan þátt í ýmsu viðspyrnustarfi. Fyrst á Akureyri með þátttöku í laugardagsmótmælum og skipulagi og utanumhaldi reglulegra borgarafunda sem haldnir voru þar. Ég var virkur þátttakandi í skipulagi borgarafundanna frá upphafi árs 2009 og fram til vorsins 2010. Eftir að ég flutti til Reykjavíkur kennir ýmissa grasa. Þar má nefna skipulag og hudmyndavinnu í kringum fyrstu tunnumótmælin haustið 2010, Samstaða þjóðar gegn Icesave fyrri hluta ársins 2011, laugardagsfundi í Grasrótarmiðstöðinni og borgarafundi um verðtryggð lán í Háskólabíói.

Bein afskipti af pólitík eru óveruleg en vorið 2009 var ég í fimmta sæti á lista Borgarahreyfingarinnar í Norðurlandskjördæmi eystra. Ég var meðal þeirra sem gekk út með þingmönnunum haustið eftir og var í stjórn Hreyfingarinnr fram til haustins 2011 að ég sagði mig frá henni.

12. mars 2012 var ég kjörin formaður SAMSTÖÐU-Reykjavík á stofnfundi aðildarfélags SAMSTÖÐU flokks lýðræðis og velferðar. Það tókst ekki að byggja þann flokk upp eins og til stóð og því var ákveðið á landsfundi 9. febrúar 2013 að hann drægi sig út úr fyrirhuguðum alþingiskosningum. Á þessum sama landsfundi var ég kjörin varaformaður flokksins en starfssemi hans hefur að mestu legið niðri síðan.